Het doel van de eerste studie op 29 oktober 2014 was om met behulp van Flashmob Research na te gaan wat de waarde is van de capillaire refill tijd tijdens het lichamelijk onderzoek van een patiënt. Er zijn meerdere manieren om de CRT te bepalen en in dit onderzoek zullen de diverse manieren met elkaar en met de uitkomst van de beoordeling vergeleken worden. Het onderzoek zal plaats vinden bij patiënten die zich presenteren op de spoedeisende hulp en bij patiënten opgenomen in het ziekenhuis.
Wat is de capillaire refill tijd?
De ‘capillary refill’-tijd is de tijd die nodig is om weer kleur te krijgen in een distaal capillair netwerk nadat er druk op is uitgeoefend. Een voorbeeld hiervan is te drukken op het nagelbed, zodat een bleke verkleuring ontstaat, en daarna af te wachten hoe lang het duurt voordat de kleur weer terug is gekomen. In 1947 werd deze term geïntroduceerd en toegepast om gedurende de Tweede Wereldoorlog de ernst van circulatoire shock te bepalen op het slagveld. Sinds deze ontdekking is de capillaire refill-tijd ingevoerd in meerdere richtlijnen voor de gestructureerde opvang van vitaal bedreigde patiënten.
Bij gezonde volwassenen is de bovengrens van een niet-afwijkende capillaire refill-tijd van het nagelbed 4,5 s. Een al dan niet blijvend verlengde capillaire refill-tijd (> 4,5 s) is geassocieerd met een slechter klinisch beloop bij intensivecare-patiënten, bij patiënten na reanimatie en bij patiënten op de Spoedeisende Hulp. Ondanks de aanvullende waarde van deze subjectieve klinische parameter zijn er nog steeds veel vragen te beantwoorden. Zo wordt naast het nagelbed (perifeer) ook de knieschijf of het sternum (centraal) gebruikt. Voor de laatste manier van meten zijn geen referentiewaarden bekend en het is onduidelijk of de perifere referentiewaarden een-op-een kunnen worden vertaald naar de centrale. Ook is er geen uniforme richtlijn voor de duur van het uitoefenen van druk. Tevens is de interbeoordelaars-betrouwbaarheid van de perifere en de centrale bepaling van de capillaire refill-tijd bij patiënten op de SEH niet bekend.
Vraagstelling
In deze studie hebben we verschillende methoden vergeleken voor het meten van de capillaire refill-tijd (5 vs. 15 s druk uitoefenen) op verschillende capillaire netwerken (vinger en sternum). De primaire uitkomstmaat was de interbeoordelaars-betrouwbaarheid van deze verschillende methoden, waarbij verschillende groepen gezondheidswerkers werden vergeleken. Bij iedere patiënt werd daarom door 2 gezondheidswerkers, ieder afzonderlijk, de capillaire refill-tijd beoordelen met beide methoden. Secundair onderzochten we het effect van leeftijd, geslacht en hemodynamische status op de capillaire refill-tijd en andere niet-invasieve methoden om de circulatie te beoordelen.
Dit alles om de vraag te beantwoorden: Hoe betrouwbaar is het meten van de capillaire refill-tijd?
Resultaten
De resultaten van het onderzoek worden binnenkort gepubliceerd in een “peer-reviewed” tijdschrift. Als het artikel gepubliceerd is zal meer informatie volgen.